Kia Ora
Door: Daan
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
11 November 2008 | Nieuw Zeeland, Auckland
Oke, mocht ik ooit nog eens zulke slechte ideeën hebben, houd me dan tegen ja?!!
Dit is wat ik gezegd zou hebben na de eerste vlucht (Amsterdam-Shanghai).
Erwin had me vlak voor vertrek nog wel ingelicht over het feit dat Shanghai in China ligt (ik houd me nooit zo bezig met dat soort dingen ;)) maar ik had er niet echt bij stil gestaan dat Chinezen ook naar China gaan. Ze zijn echt overal, maar dus ook nog in China!
Het vliegtuig zat er in ieder geval vol mee. Alle bagage rekken zaten volgepropt met van die gele "See, Buy, Fly" tassen. Iedereen schijnt tax-free te shoppen, behalve ik! Of zijn het alleen die gekke spleetogen?! ;)
Anyway, ik mistte iedereen en alles in Nederland. Ik wilde terug, aan de noodrem trekken, mamma bellen en heel hard huilen. Dit heb ik allemaal niet gedaan natuurlijk want met zo'n site naam kun je dat niet maken vind ik. Dus probeerde ik te slapen, te lezen, te slapen, muziek te luisteren, te slapen en vooral niet na de denken. Maar niks lukte behalve nadenken natuurlijk. Op zo'n moment lukt dat opeens wel, zal je net zien!
Maar goed, de negen uur en vijftig minuten afgeteld en overleefd.
Bagage gehaald op Shanghai en op zoek gegaan naar Terminal 2 voor mijn buitenlandse vlucht. Deze was echter nergens te bekennen dus ik besloot een van de chineze stoere mannen om hulp te vragen. Ik trof weer een niet-engels-sprekend exemplaar, wat een verassing...
Ik wist duidelijk te maken dat ik op zoek was naar Terminal 2 en de grapjas begon naar buiten te wijzen en heftig te knikken.
Ik lachte beleefd om zijn grap en wachtte vervolgens geduldig op zijn echte antwoord. Toen het te lang duurde vroeg ik het nog eens "are you serious?!" De heftig knikkende chinees ging me voor naar buiten en liet me daar staan met de woorden: "Take bus".
Oke, op zoek naar een bus. Vragen aan andere toeristen had geen zin, en wachten op hun gids leek me ook niet heel erg zinvol. Ik begon gelukkig net op tijd weer na te denken en stapte in de shuttle bus naar Terminal 2!
Daar aangekomen stond er al een lange rij (Chinezen gaan ook naar Nieuw Zeeland!!!) mensen te wachten.
Nog ontdaan van de eerste vlucht zag ik erg op tegen de tweede en begon van ellende toen maar te praten tegen twee Nederlanders die ik had gezien op Schiphol. Het luchtte echt op en de tweede vlucht was ook nog eens 100 keer beter!
Ik mocht zitten naast een aardig Nederlands meisje, met daartussen nog een vrije stoel (een van de chinezen had blijkbaar het vliegtuig gemist ;)). Heerlijk veel ruimte dus én tv-schermpjes met films en spelletjes. Van hel naar (bijna) hemel! De tijd vloog (!).
Op Auckland airport werden we gecheckt en gedriedubbelchecked en even werd het nog spannend ook:
Een chinees plukte me uit de rij, er was iets met mijn landingskaart. Ik moest naar een man, zittend in een klein hokje in een grote zaal. Woog mijn tas echt maar 17,5 kilo? Het leek opeens een stuk zwaarder!
De man in het hokje bekeek mijn kaart en zette een streep, één streep! en toen kon ik weer gaan.
Van de schrik bekomend heette ik mezelf toen maar welkom in Nieuw Zeeland.
Een shuttle bus bracht me tot aan de deur van het hostel dat ik in het vliegtuig had uitgekozen. Het hostel dat ik had geboek vanuit Nederland heb ik laten stikken (sorry mam, nee niet zo netjes). Dit hostel midden in het centrum is niet perfect, maar na een dagje wennen vermaak ik me hier nu prima!
Een zuid-Amerikaans meisje arriveerde op dezelfde dag en dat schept een band. We hebben samen de stad (twee straten ervan, Auckland is heeeel groot) verkend.
Rond 15:00 kreeg ik geen normale Engelse zin meer uit m'n mond en om 17:00 was ik net een (ademende) pop waarvan de ogen alleen opengaan als je haar op de kop houd (of was het nou andersom? :p).
Dus toch maar naar bed gegaan. Ik wilde het zo lang mogelijk uitstellen omdat ik bang was midden in de nacht wakker te worden en niet meer te kunnen slapen. Maar mijn hoofd raakte het kussen en ik sliep, sliep, werd even wakker (een half uurtje) en daarna sliep ik weer.
07:00 vanmorgen werd ik wakker. Dat is dus 13.5 uur, in één nacht de jetlagg eruit!
Vandaag bij heb ik allemaal spannende dingen geboekt. Donderdag ga ik voor drie dagen naar Pahia (iets meer naar het Noorden dan Auckland) maar dit is eigenlijk om de dagen tot maandag te overbruggen want dan ga ik surfen!
Ik kan het zelf ook nog niet helemaal geloven. Ik ging informatie vragen over het duiken hier en eindigde met een 5-daagse surftour. Het duiken schijnt hier niet echt super te zijn.
Dus... 5 februari vlieg ik vanaf christchurch naar de Figi Eilanden. Daar zou het heel spectaculair moeten zijn...
Nee joh, grapje! Ik heb er wel even aan gedacht, maar eerst maar eens kijken of ik geld overhoud. Met al die tour-dingen gaat het aardig hard natuurlijk!
Nog even wat persoonlijke berichtjes:
Tante Ria en Mijndert, bedankt voor jullie kaartje, heel lief!
Maar jullie moeten natuurlijk niet denken dat dit een garantie is voor een kaartje ;)
Mars, bedankt voor je boek en je brief! Het maakte even dat ik me nog meer alleen voelde, maar toch super lief! Ik bewaar de brief in m'n boekje :)
Tess, super leuk dat je me kwam uitzwaaien. Maar stap de volgende keer dan ook mee het vliegtuig in!
Nu heb ik al aardig wat momenten gehad waarop je erbij zou moeten zijn en ik je mistte!
Maar i'll survive, als een echte Daantje Dapper!
Talk to y'all later guy's!!
Oja, happy Sint Maarten!
Bye Bye
Dit is wat ik gezegd zou hebben na de eerste vlucht (Amsterdam-Shanghai).
Erwin had me vlak voor vertrek nog wel ingelicht over het feit dat Shanghai in China ligt (ik houd me nooit zo bezig met dat soort dingen ;)) maar ik had er niet echt bij stil gestaan dat Chinezen ook naar China gaan. Ze zijn echt overal, maar dus ook nog in China!
Het vliegtuig zat er in ieder geval vol mee. Alle bagage rekken zaten volgepropt met van die gele "See, Buy, Fly" tassen. Iedereen schijnt tax-free te shoppen, behalve ik! Of zijn het alleen die gekke spleetogen?! ;)
Anyway, ik mistte iedereen en alles in Nederland. Ik wilde terug, aan de noodrem trekken, mamma bellen en heel hard huilen. Dit heb ik allemaal niet gedaan natuurlijk want met zo'n site naam kun je dat niet maken vind ik. Dus probeerde ik te slapen, te lezen, te slapen, muziek te luisteren, te slapen en vooral niet na de denken. Maar niks lukte behalve nadenken natuurlijk. Op zo'n moment lukt dat opeens wel, zal je net zien!
Maar goed, de negen uur en vijftig minuten afgeteld en overleefd.
Bagage gehaald op Shanghai en op zoek gegaan naar Terminal 2 voor mijn buitenlandse vlucht. Deze was echter nergens te bekennen dus ik besloot een van de chineze stoere mannen om hulp te vragen. Ik trof weer een niet-engels-sprekend exemplaar, wat een verassing...
Ik wist duidelijk te maken dat ik op zoek was naar Terminal 2 en de grapjas begon naar buiten te wijzen en heftig te knikken.
Ik lachte beleefd om zijn grap en wachtte vervolgens geduldig op zijn echte antwoord. Toen het te lang duurde vroeg ik het nog eens "are you serious?!" De heftig knikkende chinees ging me voor naar buiten en liet me daar staan met de woorden: "Take bus".
Oke, op zoek naar een bus. Vragen aan andere toeristen had geen zin, en wachten op hun gids leek me ook niet heel erg zinvol. Ik begon gelukkig net op tijd weer na te denken en stapte in de shuttle bus naar Terminal 2!
Daar aangekomen stond er al een lange rij (Chinezen gaan ook naar Nieuw Zeeland!!!) mensen te wachten.
Nog ontdaan van de eerste vlucht zag ik erg op tegen de tweede en begon van ellende toen maar te praten tegen twee Nederlanders die ik had gezien op Schiphol. Het luchtte echt op en de tweede vlucht was ook nog eens 100 keer beter!
Ik mocht zitten naast een aardig Nederlands meisje, met daartussen nog een vrije stoel (een van de chinezen had blijkbaar het vliegtuig gemist ;)). Heerlijk veel ruimte dus én tv-schermpjes met films en spelletjes. Van hel naar (bijna) hemel! De tijd vloog (!).
Op Auckland airport werden we gecheckt en gedriedubbelchecked en even werd het nog spannend ook:
Een chinees plukte me uit de rij, er was iets met mijn landingskaart. Ik moest naar een man, zittend in een klein hokje in een grote zaal. Woog mijn tas echt maar 17,5 kilo? Het leek opeens een stuk zwaarder!
De man in het hokje bekeek mijn kaart en zette een streep, één streep! en toen kon ik weer gaan.
Van de schrik bekomend heette ik mezelf toen maar welkom in Nieuw Zeeland.
Een shuttle bus bracht me tot aan de deur van het hostel dat ik in het vliegtuig had uitgekozen. Het hostel dat ik had geboek vanuit Nederland heb ik laten stikken (sorry mam, nee niet zo netjes). Dit hostel midden in het centrum is niet perfect, maar na een dagje wennen vermaak ik me hier nu prima!
Een zuid-Amerikaans meisje arriveerde op dezelfde dag en dat schept een band. We hebben samen de stad (twee straten ervan, Auckland is heeeel groot) verkend.
Rond 15:00 kreeg ik geen normale Engelse zin meer uit m'n mond en om 17:00 was ik net een (ademende) pop waarvan de ogen alleen opengaan als je haar op de kop houd (of was het nou andersom? :p).
Dus toch maar naar bed gegaan. Ik wilde het zo lang mogelijk uitstellen omdat ik bang was midden in de nacht wakker te worden en niet meer te kunnen slapen. Maar mijn hoofd raakte het kussen en ik sliep, sliep, werd even wakker (een half uurtje) en daarna sliep ik weer.
07:00 vanmorgen werd ik wakker. Dat is dus 13.5 uur, in één nacht de jetlagg eruit!
Vandaag bij heb ik allemaal spannende dingen geboekt. Donderdag ga ik voor drie dagen naar Pahia (iets meer naar het Noorden dan Auckland) maar dit is eigenlijk om de dagen tot maandag te overbruggen want dan ga ik surfen!
Ik kan het zelf ook nog niet helemaal geloven. Ik ging informatie vragen over het duiken hier en eindigde met een 5-daagse surftour. Het duiken schijnt hier niet echt super te zijn.
Dus... 5 februari vlieg ik vanaf christchurch naar de Figi Eilanden. Daar zou het heel spectaculair moeten zijn...
Nee joh, grapje! Ik heb er wel even aan gedacht, maar eerst maar eens kijken of ik geld overhoud. Met al die tour-dingen gaat het aardig hard natuurlijk!
Nog even wat persoonlijke berichtjes:
Tante Ria en Mijndert, bedankt voor jullie kaartje, heel lief!
Maar jullie moeten natuurlijk niet denken dat dit een garantie is voor een kaartje ;)
Mars, bedankt voor je boek en je brief! Het maakte even dat ik me nog meer alleen voelde, maar toch super lief! Ik bewaar de brief in m'n boekje :)
Tess, super leuk dat je me kwam uitzwaaien. Maar stap de volgende keer dan ook mee het vliegtuig in!
Nu heb ik al aardig wat momenten gehad waarop je erbij zou moeten zijn en ik je mistte!
Maar i'll survive, als een echte Daantje Dapper!
Talk to y'all later guy's!!
Oja, happy Sint Maarten!
Bye Bye
-
11 November 2008 - 07:48
Daniëlle Herkelman:
Sorry dat het zo kort is, meer heb ik echt niet beleefd de afgelopen twee dagen. Nieuw Zeeland is echt niks aan... ;) -
11 November 2008 - 08:41
Christa:
jeej ik ben de eerste... ook al is het erg kort:P, toch erg leuk om te lezen. spannend allemaal he in een nieuwe omgeving... en het wordt alleen maar leuker.
nou meis, nog veel plezier!
liefs, Christa en een kusje van Samuel -
11 November 2008 - 09:14
Tess:
Ow Daan wat een avonturen! Rare mensen he, die Chinezen ;) Ik maak het op school dagelijks mee (in een lichtere versie maar toch :P). Als je de volgende keer ook een ticket voor mij hebt, ga ik uiteraard met je mee! :D En ik weet zeker dat je dit in je eentje gaat overleven! Maar vind het wel een fijne gedachte dat je me soms zult missen, want dat doe ik ook (niet mezelf natuurlijk, maar jou! :))
Nou, niet sentimenteel doen (niet nu al!) maar ik wens je nog veel meer avonturen, hopelijk zonder al te veel Chinezen!
Dikke tuut!! :) -
11 November 2008 - 10:43
Bart:
Chinezen zijn de fokking bom! en dat weet je ;) Maar wel superchill allemaal. Als je echt super wil gaan duiken moet je op de terugweg een tussenstop maken in Maleisië, maar misschien is dat iets voor je volgende trip.
Cheers! -
11 November 2008 - 10:47
Grote Zus:
Kleine geruststelling:
die spleetogen zijn vooral een plaag in Auckland. Op andere plaatsen in NZ kunnen ze niet overleven wegens gebrek aan avonturisme...
Hele dikke kus,
je zus (ik mail je) -
11 November 2008 - 12:16
Aldo:
Volhouden meissie. -
11 November 2008 - 13:12
Rob:
hahaha mooi verhaal..
die gekke chinezen toch altijd weer..
heel veel plezier nog daar.. ben benieuwd naar je volgende verhaal :D
xxx rob -
11 November 2008 - 15:42
Ireen:
Zoo Dapper Daantje! ;)
Je hebt de reis overleefd! Haha, krioelende chinezen! :D
Maar het klinkt allemaal al erg leuk!
Geniet er lekker van en heeel veel plezier!
Ciaoo! -
11 November 2008 - 20:00
Papa En Mama:
Fijn dat je heelhuids bent aangekomen!
Dikke kus van papa en mama. -
11 November 2008 - 22:25
Red:
Fiji Eilanden lijkt me leuk! Bel maar even als je hebt geboekt ;) -
15 November 2008 - 10:51
Quintijn:
Hoh hoi,
Ik vind je toch echt heel dapper hoor! Het wordt vast een fantastische reis! Mocht je toevallig (!) ene GJ Meijer tegenkomen, dan is dat mijn vader. Wij zitten nu in zijn huis terwijl ons huis wordt verbouwd, en hij dus lekker 5 mnden op reis, vnml naar/in Nieuw Zeeland. Zucht... ik ben wel een beetje jaloers hoor!
Maak er iets moois van!
All the best!
Quintijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
