Ter land, ... en in de lucht!

Een prachtige morgen in Paihia (Bay of islands). Helemaal waar we (Wouter (belg) en ik) op gehoopt hadden nadat we onze zinnen hadden gezet op een skydive.
Na wat wachten op de plek waar het allemaal moest gaan gebeuren (een weiland, een hutje en een tent) hezen we ons in een paars met groen pak, super sexy! :p
Het vliegtuig was zo klein dat je blij was als je er eindelijk uit mocht springen. Ik zat dus praktisch bij m'n intructeur op schoot.
Na een vlucht van ongeveer twintig minuten vlogen we op 12.000 ft. boven het weiland met hutje en tent. Het ging gebeuren! De instructeur probeerde me nog een beetje hysterisch te krijgen, maar iedereen weet toch dat Hollanders daar veel te nuchter voor zijn?! Verspilde moeite dus! Een kleine kriebel in m'n buik en een glimlach was alles wat ik voor hem kon doen.
Het deurtje ging open en ik werd als eerste naar buiten gehangen terwijl de instructeur waar ik aan zat vastgesnoerd nog een paar seconden in het vliegtuig bleef zitten.
De inmense hoogte in combinatie met de plotselinge koude lucht benamen me de adem!
Ik was nog niet helemaal hersteld toen we in vrije val naar beneden begonnen te donderen.
Het duurde even voor ik me durfde te bewegen maar daarna was het echt ik (en instructeur) in het luchtledige.
Na ongeveer een halve minuut klapte de parachute open. Alle riemen trokken strak, ik moet zeggen dat ik in confortabelere posities ben geweest.
Maar oke, niet aan denken. Zo lang heb je niet. Voor je het weet sta je weer op de grond!
Ik kan nog steeds niet helemaal plaatsen hoe het nou precies voelde. Tijdens het zweven heb ik even gedacht. Nooit meer!
Maar eenmaal beneden had ik het meteen nog eens gedaan als het niet zo duur was geweest.
(Dus maak je geen zorgen Tess, ik ga echt wel met je mee!)
Foto's volgen zo snel mogelijk!

Liefs